ΑΝΔΡΕΑΣ

Μάλιστα…τη χρονιά που η Ευρωπαϊκή Ένωση – για να βγει από την οικονομική κρίση και να αυξήσει την ανταγωνιστικότητά της – ανακοινώνει το μεγαλύτερο πακέτο ερευνητικής χρηματοδότησης που έχει δοθεί ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας, η Ελλάδα συγχωνεύει άλλο ένα Ερευνητικό Κέντρο. Σε γενικές γραμμές είμαι σύμφωνος, όπως και οι περισσότεροι Έλληνες, ότι ένα εντατικό νοικοκύρεμα του δημόσιου τομέα είναι άκρως απαραίτητο. Το νοικοκύρεμα όμως αυτό πρέπει να βασίζεται σε σχέδιο. Και, αφού το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα την παρούσα περίοδο είναι οικονομικό, το σχέδιο αυτό πρέπει να έχει στον πυρήνα του οικονομικά κριτήρια. Αφού, λοιπόν, το Υπουργείο θέτει το άρθρο αυτό προς διαβούλευση, είναι απαραίτητο να προσκομίσει τα οικονομικά στοιχεία τα οποία το ώθησαν σε αυτή την κίνηση. Πόσα χρήματα θα εξοικονομηθούν αν επιτευχθεί ο στόχος (η συγχώνευση του ΚΕΤΕΑΘ στο ΕΚΕΤΑ)? Αν οι λόγοι δεν είναι οικονομικοί, τότε το Υπουργείο θα πρέπει να προσκομίσει δεδομένα που να υποδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο θα βοηθηθεί η χώρα από αυτή την κίνηση. Με άλλα λόγια, προκειμένου να μπορέσει κάποιος (ειδικά ένας ανεξάρτητος παρατηρητής που δεν είναι γνώστης του θέματος) να σχηματίσει κάποια γνώμη και να διατυπώσει γόνιμες «προτάσεις, σχόλια ή ερωτήσεις που σχετίζονται άμεσα με το υπό διαβούλευση ζήτημα» (όπως αναφέρουν οι όροι συμμετοχής), είναι απαραίτητο να καταλάβει ΤΟ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕ Η ΠΑΡΟΥΣΑ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ. Μελέτησα το κείμενο αρκετά, αλλά δεν κατάφερα να βρω κάτι σχετικό. Ίσως, λοιπόν, η συγχώνευση αυτή να πρέπει να γίνει. Όμως, θεωρώ πως η παρούσα διαβούλευση δεν περιέχει καμία ουσιαστική πληροφόρηση για το ζήτημα. Κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα είναι απαραίτητο να ξεκινήσουμε να κάνουμε λογαριασμό.

Νίκος Γραμμαλίδης

Είμαι ερευνητής του ΕΚΕΤΑ και συμφωνώ με τις παρεμβάσεις και ανοικτές επιστολές της Ένωσης Ελλήνων Ερευνητών και των ΠΟΣΔΕΠ,ΟΣΕΠ-ΤΕΙ και ΕΕΕ που παραθέτωνται παραπάνω.

ΗΛΙΑΣ Β. ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ

Κύριοι, Τόσο η πρόβλεψη του άρθρου 15 παρ 5 αλλά και οι αντίστοιχες προβλέψεις στους νόμους ν.3895/2010 (άρθρο 6 παρ.5 (Α’206/8-12-2010)) μεταφορά προσωπικού από ΔΕΠΟΣ Α.Ε.,ΑΓΡΟΓΗ Α.Ε.,ΕΛΚΕΔΕ Α.Ε. κ.α. και ν.3920/3-3-2011 περί «Εξυγίανσης,αναδιάρθρωσης & ανάπτυξης των αστικών συγκοινωνιών» θεωρώ ότι είναι λογική και δίκαιη.Δεν θα πρέπει όμως να λησμονηθεί η παντελώς άνιση μεταχείριση έναντι των περίπου 140 εργαζομένων οι οποιοι και μετετάγησαν από την ΕΡΓΑ ΟΣΕ Α.Ε. βάση του νόμου 3891/2010 (άρθρο 16). Οι εργαζόμενοι αυτοί, απώλεσαν την, αναγνωρισμένη από την ΕΡΓΑ ΟΣΕ Α.Ε.,σοβαρή προϋπηρεσία τους, η οποία ήταν ουσιώδες κριτήριο πρόσληψης σύμφωνα με τις αναγγελίες-προκηρύξεις πρόσληψης προσωπικού της εταιρείας. Προυπηρεσία σε ιδιαίτερο αντικείμενο και σε έναν ολοένα εξελισόμενο χώρο όπως είναι η κατασκευαστική βιομηχανία.Θεωρώ λοιπόν εύλογο ότι αποτελεί στοιχειώδη υποχρέωση της Πολιτείας να αναδιατυπωθεί ο νόμος 3891/2010, ή έστω να περιληφθεί διορθωτική παράγραφος-διάταξη στο παρόν Ν/Σ, στα πλαίσια της ισονομίας και ισοπολιτείας, όπως προβλέπει το Σύνταγμα.Είναι σημειώνω, πρωτοφανής η αδικία που υπέστησαν όλοι οι μεταταχθέντες εργαζόμενοι της ΕΡΓΑ ΟΣΕ ΑΕ (μηχανικοί διαφόρων ειδικοτήτων, γεωλόγοι, οικονομολόγοι, διοικητικοί), των οποίων η αναγνωρισμένη προϋπηρεσία (που αποτελούσε και βασική προϋπόθεση της πρόσληψής τους) χάθηκε κάπου στους κόλπους του αχανούς ελληνικού δημοσίου. Τοιουτοτρόπως, βρέθηκαν ικανά στελέχη με συνολική σημαντική προυπηρεσία 18 και 22 ετών, να είναι τοποθετημένα στις νέες θέσεις τους μόνο με την 10 χρονη ή 12χρονη προυπηρεσία της ΕΡΓΑ ΟΣΕ. Οποία αδικία?Τώρα, έστω και αργοπορημένα, παρέχεται η ευκαιρία στον νομοθέτη να άρει επί τέλους την άνιση μεταχείριση που επεφύλαξε ο νόμος 3891-2010. Οφείλει να το πράξει!Για την αποκατάσταση της ισονομίας, της ισότητας μεταξύ των πολιτών και της δικαιοσύνης.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΜΠΙΔΗΣ

1)Συμφωνώ με τις αναρτήσεις της ΠΟΕΕΚ-Ι και της Ενωσης των Ελλήνων Ερευνητών.2)Όλα αυτά θα επιφέρουν αστάθεια στην Δημόσια δομή του Κράτους.3) Πρέπει να σκεφτόμαστε και μακροπρόθεσμα και όχι μόνο βραχυπρόθεσμα.

ΣΤΑΥΡΟΣ

Για το προσωπικό Ορισμένου Χρόνου που είναι σε αυτά τα ΝΠΙΔ θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη για την αναγνώριση της προϋπηρεσίας τους ως «πραγματική δημόσια προϋπηρεσία» για τα θέματα βαθμολογικής και μισθολογικής εξέλιξης και για κάθε άλλη έννομη συνέπεια